တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔

ဒီ post ကိုတင္ရတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ႔ လူတိုင္းကိုယ္ပိုင္တဲ႔အရာတိုင္းကို တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ပါ။ နည္းပညာေတြၿမင္႔လာတာနဲ႔အမွ် က်ြန္ေတာ္တို႔ဟာ ကိုယ္႔ရဲ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ႔ သက္ရွိသက္မဲ႔ အရာတိုင္းကို နည္းပညာရဲ႔ အေထာက္အပံ႔ယူၿပီး လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ပဲ အသံုးခ်ေနၾကပါတယ္။ ကိုယ္ေန႔စဥ္သံုးေနတဲ႔ အသံုးအေဆာင္ေတြကိုကြ်န္ေတာ္တို႔ဘယ္ေလာက္မ်ားတန္ဖိုးဘယ္ေလာက္ထားဖူးပါသလဲ?
ေနာက္ကြယ္မွာရွိတဲ႔ သူတို႔ရဲ႔ တန္ဖိုးကိုေရာ စဥ္းစားမိပါသလား? ဥပမာေၿပာရရင္ ဖိနပ္တစ္ရံ ေပါ႔။ ကိုယ္ပိ္ု္င္တဲ႔ဖိနပ္တစ္ရံရဲ႔ တန္ဖိုးကို ေငြေၾကးနဲ႔ မဆံုးၿဖတ္ဘဲ သူ႔ရဲ႔အသံုး၀င္မွူ႔၊ သူနဲ႔အတူၿဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ အမွတ္တရေတြနဲ႔ ဆံုးၿဖတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အတြက္အဲဒီဖိနပ္တစ္ရံရဲ႔တန္ဖိုးဟာ ကြာၿခားသြားပါလိမ္႔မယ္။ လူနွစ္ေယာက္ဟာ တစ္ပံုစံတည္းတူတဲ႔ဖိနပ္ တစ္ရံစီကို တန္ဖိုးအတူတူေပးၿပီး၀ယ္ခဲ႔တယ္ဆိုပါစို႔။ နွစ္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် အဲဒီလူနွစ္ေယာက္အတြက္သူတို႔ ပိုင္တဲ႔ ဖိနပ္ေတြရဲ႔အဓိပယ္(စာလံုးေပါင္းသည္းခံပါ) ဟာကြားၿခားသြားပါလိမ္႔မယ္။ ပထမလူကသူ၀ယ္ခဲ႔တဲ႔ဖိနပ္ကို တသသနဲ႔ထားၿပီး ပါတီ ပြဲတက္တဲ႔အခ်ိန္မွာပဲထုတ္စီးမယ္။ ဒုတိယလူအတြက္ေတာ႔ သူ႔မွာ အသစ္၀ယ္ခဲ႔တဲ႔ဖိနပ္တစ္ရံပဲရွိတဲ႔အတြက္သူအၿပင္သြားတိုင္း အဲဒီိဖိနပ္ကို ပဲစီးမယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ဖိနပ္တစ္ရံစီရဲ႔အဓိပယ္ နဲ႔ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔အမွတ္တရေတြဟာ လူႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ္ေတာ္ကြာၿခားသြားပါၿပီ။ ပထမလူကသူ႔ဖိနပ္ကိုၿမင္တိုင္း ပါတီပြဲအေၾကာင္းကို သတိရမယ္၊ ပါတီမွာအတူတူေပ်ာ္ခဲ႔တဲ႔သူ႔ရဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုသတိရမယ္။ ဒုတိယလူက်ေတာ႔ သူနဲ႔အတူေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ ၿဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ ဖိနပ္ကို သူအၿပင္သြားဖို႔ ၿပင္ဆင္တိုင္း သတိရေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ ဖိနပ္တစ္ရံရဲ႔ေနာက္မွာ သူ႔ရဲ႔ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ နဲ႔ အဓိပယ္ေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ႔ အသံုးအေဆာင္ေတြကို ပစ္စည္း သက္သက္အၿဖစ္မၿမင္ဘဲ ကိုယ္ရဲ႔ေန႔စဥ္ဘ၀ေတြကို အတူတူၿဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အၿဖစ္ၿမင္ၾကည္႔ရင္ အဲဒီအသံုးအေဆာင္ဟာ ကိုယ္႔အတြက္ပိုၿပီးအဓိပယ္ရွိလာပါလိမ္႔မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေၿပာၾကတယ္ေလ...လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဖိနပ္ကိုၾကည္႔ၿပီး သူၿဖတ္သန္းခဲ႔တဲ႔ေန႔ရက္ေတြနဲ႔ သူဟာဘယ္လိုလူလဲဆိုတာကိုေၿပာနိုင္တယ္တဲ႔...။ ဒီ concept ေလးကို Vincent van Gogh ရဲ႔ ၁၈၈၅ခုနွစ္ မွာေရးဆြဲခဲ႔တဲ႔ A Pair Of Shoes တဲ႔ဆီေဆးပန္းခ်ီကားေလးနဲ႔ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။